Για την Μυρτώ…

0
154

Σύνταξη άρθρου : Παναγιώτης Βασιλείου

 

Εξηγιόμαστε να μην παρεξηγιόμαστε που λέει κι ο λαός: προς απανταχού αντιρατσιστικές και λοιπές ανθρωπιστικές συλλογικότητες, το παρόν κείμενο δεν έχει πρόθεση την σπίλωση της καταγωγής του Ασιάτη δράστη, επίσης ξεκαθαρίζουμε προς απανταχού φιλελεύθερους και λοιπούς αντικρατιστές πως το παρόν κείμενο δεν έχει στόχο την κατάργηση του οικονομικού κατεστημένου της χώρας.

Φλασμπακ στα γεγονότα:  Καλοκαίρι του 2012,  Πάρος και η 14χρονη τότε Μυρτώ,  κοριτσάκι μικρό αποφασίζει να «ξεμυτίσει» από τη μάνα της… Ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς, βρίσκει ευκαιρία και την ληστεύει, την βιάζει και της ΣΥΝΘΛΙΒΕΙ το κρανίο στα βράχια της ερημικής παράλιας που τη στρίμωξε…

Η ηρωίδα μάνα της, Μαρία Κοτρώτσου, με τεράστια αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής, αφού αρχικά πάλεψε στην κυριολεξία για την ζωή της κόρης της, μιας και τα κατάγματα στο κεφάλι της Μυρτούς ήταν συντριπτικά και πολλαπλά κινδυνεύοντας να πεθάνει και αφού ακόμα πολεμάει να επανέλθει σωματικά και ψυχικά,  9 χρόνια μετά βρίσκεται αντιμέτωπη με το τέρας της γραφειοκρατίας και το ανάλγητο ελλ. Κράτος μιας και απλοϊκά απορρίφθηκε πρωτόδικα το αίτημά της για κρατική αποζημίωση. Ενώ ακολούθως έρχεται και δεύτερη ψυχρολουσία με την απόρριψη από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.

Το σκεπτικό της κα. Κοτρώτσου στην διεκδίκηση της διαβίου αποζημίωσης για την Μυρτώ αλλά και της ψυχικής οδύνης προς την οικογένεια, εξίσου απλό και συνάμα απολύτως λογικό: ο Βακάς δεν ήταν εγγεγραμμένος στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών και δρούσε ως παράτυπος μετανάστης: περιφερόταν παράνομα, βιοποριζόταν παράνομα. Άρα είναι ΕΥΘΥΝΗ του ελληνικού κράτους το γεγονός ότι ένα άτομο το οποίο νομικά, είναι αόρατο και ανυπόστατο, κατέληξε να βιαιοπραγήσει τυφλά σαν κτήνος, εις βάρος μιας νεαρής κοπελίτσας που δυστύχησε να βρεθεί στον δρόμο του…

Λες και δεν υπάρχει ευθύνη στο ποιος περνάει τα σύνορα του κράτους, λες και ένα τόσο ΙΔΙΑΖΟΝ & ΕΜΕΤΙΚΟ περιστατικό δεν μπορεί να σηκώσει μια ειδική εξαίρεση, αφού το λεγόμενο «δεδικασμένο» που θα δημιουργούσε πιθανώς η αποζημίωση, δεν μπορεί να καθορίσει μελλοντικά αιτήματα, ούτε θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου για αποζημίωση από άλλη εγκληματική ενέργεια. Είπαμε ιδιάζον και εμετικό περιστατικό…

Τις τελευταίες ώρες ωστόσο ένα πολύ παρήγορο γεγονός έρχεται να ενθαρρύνει την οικογένεια και να δείξει ότι η Eλλ. κοινωνία φέρει ακόμα αντανακλαστικά αλληλεγγύης. Μια πρωτοφανή, «αθόρυβη» προς το παρόν κινητοποίηση, μέσω των ΜΚΔ, το τρεντ #Για_τη_Μυρτώ αναζητά το αυτονόητο και το λογικό: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ για την «Μυρτώ της Πάρου». Πρωτοφανές κύμα σύμπνοιας για ένα πρωτοφανές αποτρόπαιο περιστατικό, ορίζει το κοινό αίσθημα.

                                                                                                   

Ένα κοινό αίσθημα που ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τα αιτήματα της οικογένειας Κοτρώτσου τα οποία κάνουν σαφή λόγο για επανεξέταση του αιτήματος. Αρχικά από το συμβούλιο της επικρατείας- εκεί καταφεύγει η οικογένεια, ενώ αν δεν βρει ούτε εκεί ανταπόκριση, υπάρχει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σαφής σπόντα και με καθαρό αποδέκτη την κυβέρνηση, έστω την ύστατη στιγμή ώστε να πράξει το αυτονόητο. Σε καμμιά περίπτωση δεν μιλάμε για χειραγώγηση της δικαιοσύνης, ούτε υπόδειξη στον δικαστή. Κάνουμε απλά επίκληση στο πνεύμα του νόμου για επιείκεια και όχι στο γράμμα του.  Σε μια προσπάθεια επίδειξης της πατριαρχικής «φιγούρας» , ως οφείλει να έχει ένα κράτος πρόνοιας και δικαίου. Γιατί η στοιχειώδης αξιοπρέπεια είναι δικαίωμα του πολίτη που προστατεύεται από το σύνταγμα. Η «επαιτεία» αλλά και η «ευσπλαχνία» του συνανθρώπου δεν μπορεί να οριοθετεί εσαεί την καθημερινότητα κανενός. Πόσο μάλλον ένα τέτοιο δυσβάσταχτο κόστος για τόσα χρόνια, το οποίο σύμφωνα με αποκαλύψεις της μητέρας, καλύπτεται από «ανώνυμες» δωρεές συγκεκριμένων ανθρώπων.

 

Καλή και Άγια λοιπόν η γενναιοδωρία του ιδιώτη αλλά τέτοια τραγελαφική απόφαση μόνο με συντεταγμένη απόφαση της πολιτείας μπορεί να διορθωθεί. Εν προκειμένω με παρέμβαση της κυβέρνησης και ίσως προσωπικά του Πρωθυπουργού της χώρας, πατέρας ο ίδιος γαρ, μπορεί να λήξει η περιπέτεια ενός πολίτη τόσο ταλαιπωρημένου  και να του δοθεί ξανά το δικαίωμα στην ελπίδα.

 

Σεβασμός στην Αξιοπρέπεια λοιπόν, σεβασμός στην Μυρτώ της Πάρου!

 

Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως οι απόψεις των συντακτών του Variety.gr δεν ταυτίζοντονται απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων των οποίων τα κείμενα δημοσιεύονται στην σελίδα μας.