Μόνο το 2,5% των καινούργιων επιχειρήσεων είναι Ανώνυμες Εταιρείες, πάει να πει εταιρείες που θα βάλουν προστιθέμενη αξία σε προϊόντα και υπηρεσίες, άρα θα είναι ανταγωνιστικές διεθνώς. Η συντριπτική πλειονότητα (κατά 76,3%) είναι επιχειρήσεις που δημιουργούν μια θέση εργασίας για τον ιδιοκτήτη, άντε και άλλη μια για τη γυναίκα του
Ρίχνετε πότε-πότε καμιά ματιά στο περίφημο ΓΕΜΗ (Γενικό Εμπορικό Μητρώο); Αν όχι, κακώς. Εντάξει, η ύλη του δεν διεκδικεί Νομπέλ Λογοτεχνίας, αλλά δίνει μια εξαιρετική εικόνα της αγοράς. Αν πάει καλά, μέτρια ή χάλια. Αν διευρύνεται η συρρικνώνεται. Οταν για παράδειγμα βλέπουμε ότι μέσα στο 2024 δημιουργήθηκαν 64.262 καινούριες επιχειρήσεις, θα δυσκολευτούμε κομμάτι να μιλήσουμε για οικονομική έρημο στη χώρα, για ανθρωπιστική κρίση στην κοινωνία και τα τοιαύτα.
Από την άλλη, έχουμε πήξει στη μικρή και μονοπρόσωπη επιχείρηση. Την «επιχειρησούλα». Μόνο το 2,5% των καινούργιων επιχειρήσεων είναι Ανώνυμες Εταιρείες, πάει να πει εταιρείες που θα βάλουν προστιθέμενη αξία σε προϊόντα και υπηρεσίες, άρα θα είναι ανταγωνιστικές διεθνώς. Η συντριπτική πλειονότητα (κατά 76,3%) είναι επιχειρήσεις που δημιουργούν μια θέση εργασίας για τον ιδιοκτήτη, άντε και άλλη μια για τη γυναίκα του.
Αυτό εξηγεί και τι συμβαίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης, για το οποίο η αντιπολίτευση φωνάζει ότι πάει μόνο στους μεγάλους. Από τις 865.000 επιχειρήσεις που υπάρχουν συνολικά στην Ελλάδα, οι 666.050 (το 77%) δεν έχουν ούτε έναν υπάλληλο. Τι ισολογισμούς να παρουσιάσουν και τι business plan να καταθέσουν ώστε να διεκδικήσουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια που τρέχουν στα πόδια τους; Ο Παπαθανάσης κάνει «κρα» να του πάνε προτάσεις για να μοιράσει χρήμα, αλλά τι προτάσεις να πάνε οι κουλουράδες, οι σουβενιρατζήδες και οι σουβλατζήδες;
Κατά τα λοιπά, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί φωνάζουν ότι οι μικρομεσαίοι έχουν αποκλειστεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και το χρήμα πάει στους μεγαλοκαρχαρίες. Αν ήταν δηλαδή αυτοί στην εξουσία, θα μοίραζαν τα 60 δισ. του Ταμείου σε τυροπιτάδικα, καφεσπρεσάδικα, σαντουιτσάδικα και ατομικά μπλοκάκια, το 90% των οποίων μάλιστα δηλώνει ζημιές στην εφορία; Ωραία ανάπτυξη έχουν στο μυαλό τους, πολύ ανταγωνιστική στον διεθνή στίβο…
Από την άλλη, το συντομότερο ανέκδοτο είναι τα κίνητρα που δίνονται από τα υπουργεία για συνενώσεις επιχειρήσεων, ώστε να αποκτήσουν επαρκές μέγεθος για να γίνουν ανταγωνιστικοί στην ελληνική αλλά και στη διεθνή αγορά. Two Greeks, three parties (δυο Ελληνες, τρία κόμματα) έλεγαν κάποτε οι Εγγλέζοι, που κάτι είχαν αντιληφθεί για τον τρόπο σκέψης των κατοίκων του προτεκτοράτου τους.
Για πήγαινε σε ένα νησί ή σε μια τουριστική περιοχή και πες σε δυο γείτονες ταβερνιάρηδες με πέντε τραπεζάκια ο καθένας να συνενωθούν για οικονομίες κλίμακας και για βελτίωση των υπηρεσιών τους. Πρώτα θα στρέψουν το δίκαννο καταπάνω σου και ύστερα εναντίον του μελλοντικού συνεταίρου. Δυο Ελληνες αφεντικά να γίνουν μια επιχείρηση; Θα αστειεύεστε…