Ένας καθηγητής του Χάρβαρντ εξηγεί γιατί πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε στον πιο καταστροφικό μύθο για τη σωματική άσκηση.
Η άποψη ότι όσο μεγαλώνει κανείς γίνεται λιγότερο δραστήριος σωματικά είναι γνωστή. Δεν ξέρουμε αν η παγίωση αυτής της άποψης έχει μερίδιο ευθύνης για τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας στη χώρα μας. Πάντως, ένας ειδικός υποστηρίζει ότι αυτή η άποψη όχι απλά δεν αληθεύει, αλλά έχει χαρακτηριστεί και ως ο πιο καταστροφικός μύθος για την άσκηση. Είναι ο Daniel Lieberman, καθηγητής στο Τμήμα Ανθρώπινης Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Ειδικότερα, όπως δήλωσε ο Lieberman σε συνέντευξή του στο Big Think, «νομίζω ότι ο πιο ολέθριος, ο πιο σοβαρός, ο πιο προβληματικός, ο πιο ανησυχητικός τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε για την άσκηση στον δυτικό κόσμο είναι ότι, καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, είναι κάπως φυσιολογικό να είναι λιγότερο δραστήριοι σωματικά».
Λάθος να μειώνουμε την άσκηση όσο μεγαλώνουμε
Ο καθηγητής κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα εξετάζοντας το ζήτημα υπό το πρίσμα της εξελικτικής βιολογίας. Όπως εξηγείται στο άρθρο, ιστορικά οι κυνηγοί-συλλέκτες παρέμεναν σε καλή φυσική κατάσταση επειδή ο τρόπος ζωής τους απαιτούσε να κινούνται. Το επαναλαμβανόμενο περπάτημα, το λύγισμα του σώματος, το κουβάλημα, όλα αυτά δεν υποβάθμιζαν τους μυς τους, όπως μπορεί να πιστεύεται λανθασμένα. Αντιθέτως, η άσκηση τους διατηρούσε σε καλή κατάσταση.
«Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν στη Δύση, τείνουν να χάνουν πολλή δύναμη και ισχύ, και αυτό δυσκολεύει τις βασικές εργασίες. Και όταν συμβαίνει αυτό, οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο δραστήριοι. Όταν γίνονται λιγότερο δραστήριοι, γίνονται λιγότερο γυμνασμένοι. Και αυτό ενεργοποιεί έναν πραγματικά καταστροφικό φαύλο κύκλο», δήλωσε ο Lieberman.
Η σύγχρονη ιατρική, το ασφαλέστερο περιβάλλον και η πολύ καλύτερη διατροφή κρατούν τους ανθρώπους στη ζωή πολύ περισσότερο, ανέφερε ο Lieberman. Αλλά αυτές οι εξελίξεις δεν τους κάνουν απαραίτητα σωματικά πιο υγιείς.
Η σωματική δραστηριότητα είναι αναγκαία και στις μεγάλες ηλικίες
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, τέσσερις από τις πέντε πιο δαπανηρές χρόνιες παθήσεις μεταξύ των ενηλίκων ηλικίας 50 ετών και άνω, δηλαδή η αρθρίτιδα, το εγκεφαλικό επεισόδιο, οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης, μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν μέσω της σωματικής δραστηριότητας.
Έτσι, λοιπόν, ο Lieberman συνιστά στους ανθρώπους να μην περιορίζουν την άσκηση καθώς μεγαλώνουν, και κυρίως την προπόνηση δύναμης, η οποία θεωρεί ότι είναι το κλειδί για τη διατήρηση της κινητικής λειτουργίας και της οστικής μάζας. «Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα… Η σωματική δραστηριότητα, καθώς μεγαλώνετε, είναι πιο σημαντική για τη διατήρηση της υγείας σας», κατέληξε.